اشعارونوشته های صباهرزندی

بی باده شوم مستت،ای مبدأِ تسکینمیک‌جرعه از عشقِ تو صد جام طلا بینممن در غم و تنهایی غافل شده از خویشممن بی گله از دشمن،از دوست جفا بینمای خالقِ روحِ من،ای یاور دیرینمتو میشنوی من را در خلوتِ بالینمبافکرِ وجودِ تو  جانم به صفا آیدتو نورِ شبِ تاری در حالتِ غمگینمبر خلقت زیبایت هر لحظه به تحسینممن عشق تورا دارم در این دلِ بی کینممارا تو به حال خود تنها نگذار هرگزیا رب به امید تو ،پاسخ بده آمینمصباهرزندی + نوشته شده در ۱۴۰۰/۰۶/۱۲ ساعت 0:6 توسط صباهرزندی  |  اشعارونوشته های صباهرزندی...

زندگی‌آزمون‌صبرهاست...چیزهایی را از دست میدهیم‌که فکر میکردیم‌بدون آنها زنده نخواهیم‌ماند...اما میمانیم و دوباره صبح میشود...دوباره سبز میشویم...و همین از دست دادن ها از ما آدم‌های صبور میسازد! صباهرزندی + نوشته شده در ۱۴۰۰/۰۶/۳۰ ساعت 11:46 توسط صباهرزندی  |  اشعارونوشته های صباهرزندی...